Zawartość witamin, glikozydów, flawonoidów, karotenoidów, a nawet śladowych ilości olejku eterycznego mówi sama za siebie. Jako surowce lecznicze wykorzystuje się głównie liście i skórkę niedojrzałych owoców (nasiona).
Przyrządzanie naparów i wywarów z liści i skórek orzecha włoskiego
Na stwardnienie naczyń: łyżkę rozdrobnionych suszonych liści zalać szklanką wrzącej wody (250 g), parzyć 1 godzinę, przecedzić. Przyjmować 1/3 szklanki 3 razy dziennie przed posiłkiem.
Na biegunkę i stany zapalne przewodu pokarmowego: 1 łyżkę stołową liści zalać 0,5 l wrzącej wody. Zaparzyć. Przecedzić. Pić przez cały dzień, podgrzewając napar za każdym razem.
Na ból gardła, zapalenie dziąseł: zalać wrzącą wodą 1 łyżkę liści. Nalegać. Odcedzić. Przyjmować 1 łyżkę 3 razy dziennie. Płukać usta i gardło tym samym roztworem, trzymając napar w ustach przez co najmniej minutę.

Na cukrzycę: 1 łyżkę l. liści zalać 1 szklanką (250 g) gorącej wody, gotować 15-20 minut. Ostudzić. Przecedzić. Pić w ciągu dnia małymi porcjami.
Na choroby skóry: 5 łyżek l. liści zalać 0,5 l wrzącej wody, gotować 10-15 minut na małym ogniu. Ostudzić. Odcedzić. Stosować w postaci balsamów i chusteczek.
Dobre efekty daje wykorzystanie liści i skórki w kosmetyce: liście należy zmielić (80 g), zalać olejem (300 g) i pozostawić w ciemnym miejscu na 15-20 dni.