Przyrządzanie naparów i wywarów z liści i skórek orzecha włoskiego
Na stwardnienie naczyń: łyżkę rozdrobnionych suszonych liści zalać szklanką wrzącej wody (250 g), parzyć 1 godzinę, przecedzić. Przyjmować 1/3 szklanki 3 razy dziennie przed posiłkiem.
Na biegunkę i stany zapalne przewodu pokarmowego: 1 łyżkę stołową liści zalać 0,5 l wrzącej wody. Zaparzyć. Przecedzić. Pić przez cały dzień, podgrzewając napar za każdym razem.
Na ból gardła, zapalenie dziąseł: zalać wrzącą wodą 1 łyżkę liści. Nalegać. Odcedzić. Przyjmować 1 łyżkę 3 razy dziennie. Płukać usta i gardło tym samym roztworem, trzymając napar w ustach przez co najmniej minutę.
Na cukrzycę: 1 łyżkę l. liści zalać 1 szklanką (250 g) gorącej wody, gotować 15-20 minut. Ostudzić. Przecedzić. Pić w ciągu dnia małymi porcjami.
Na choroby skóry: 5 łyżek l. liści zalać 0,5 l wrzącej wody, gotować 10-15 minut na małym ogniu. Ostudzić. Odcedzić. Stosować w postaci balsamów i chusteczek.
Dobre efekty daje wykorzystanie liści i skórki w kosmetyce: liście należy zmielić (80 g), zalać olejem (300 g) i pozostawić w ciemnym miejscu na 15-20 dni.
Herbata Aweryna
Przepis jest starożytny. Mnisi słowiańscy stosowali ten napar w leczeniu cukrzycy, skrofulozy i chorób skóry.
Suszyć młode liście orzecha włoskiego, zmielić, wymieszać z kwiatami bratka, krwawnika (1:1:1). 1 łyżeczkę mieszanki zaparzyć 0,5 l wrzącej wody. Zaparzyć. Przecedzić. Pić w ciągu dnia w kilku dawkach.
Na zapalenie węzłów chłonnych, pęcherza moczowego, zapalenie sutka 1 łyżka. l. rozdrobnionych suchych liści, zalać 2 łyżkami. l. wrzącej wody. Nalegać 2 godziny. Pić 2 łyżki. l. 3 razy dziennie pół godziny przed posiłkiem. Kurs – 2 miesiące. Na zapalenie gruczołu krokowego, gruczolak gruczołu krokowego 3 łyżki. l. rozdrobnionych suchych liści orzecha włoskiego, zalać 200 g wódki. Nalegać 2 tygodnie w ciemnym miejscu, od czasu do czasu wstrząsając. Odcedzić. Pić 30 kropli 20 minut przed posiłkiem 2 razy dziennie.
Liście orzecha włoskiego i jego skórka mają działanie antyseptyczne, bakteriobójcze, hemostatyczne, tonizujące, przeciwzapalne, gojące rany i tonizujące.
Napar z liści orzecha włoskiego stosuje się w leczeniu stwardnienia naczyń mózgowych i serca , w celu poprawy metabolizmu w chorobach skóry, w celu obniżenia poziomu cukru we krwi, w gruźlicy płuc, dnie moczanowej, anemii, niedoborach witamin, wyczerpaniu, impotencji u kobiet, bolesnych miesiączkach, chorobach wenerycznych, procesach zapalnych przewodu pokarmowego (zapalenie żołądka i jelit, biegunka), żółtaczce, skazie wysiękowej, metabolicznym zapaleniu stawów, czyrakach, czyrakach, nowotworach złośliwych, krzywicy, skrofulozie, egzemie, grzybicach skóry.
Napar z liści
NAPAR: łyżkę suchych rozgniecionych liści zalać szklanką wrzącej wody, parzyć, zawinąć, 2 godziny, przecedzić. Dzieciom podawać łyżeczkę, dorośli – łyżkę 2-3 razy dziennie 15-20 minut przed posiłkiem. Napar jest dobry do płukania jamy ustnej i gardła przy różnych chorobach zapalnych.
Skórki orzechów włoskich wykorzystuje się w podobny sposób jak liście.
Odwar zewnętrznie
Do użytku zewnętrznego odwar z liści orzecha włoskiego przygotowuje się w następujący sposób: 0,5–1,0 kg suchych, rozdrobnionych lub świeżo zerwanych liści zalewa się 1–2 l wody, gotuje na małym ogniu przez 30 minut, rozcieńcza się 1:1 gorącą wodą (37–40°C) i stosuje do kąpieli w leczeniu chorób skóry (ropne wysypki, liszaje, egzemy itp.), chorób stawów.
Odwar z liści lub zielonego nasionnika stosuje się zarówno zewnętrznie, jak i wewnętrznie – w leczeniu czerwonki i krwawienia hemoroidalnego.
Odwar do stosowania doustnego
Odwar: łyżkę suchych rozdrobnionych liści zalać szklanką wrzącej wody, parzyć w zamkniętym naczyniu w łaźni wodnej przez 30 minut, ostudzić w temperaturze pokojowej przez 10 minut, przecedzić. Zażywać łyżkę 3 razy dziennie po jedzeniu. Kuracja trwa 6-12 dni.
Mocniejszy napar (2 łyżki liści na szklankę wody) stosuje się na wzmocnienie i porost włosów, a także jako płukankę na ból gardła.
Badania kliniczne wykazały, że wodny wyciąg z liści ma wysoką skuteczność terapeutyczną w leczeniu niektórych postaci gruźlicy skóry, gruźliczego zapalenia węzłów chłonnych i gruźlicy krtani.
W medycynie współczesnej lek „Juglon” uzyskuje się z liści i skórek orzecha włoskiego. W postaci 0,1-procentowego roztworu alkoholu i 0,05-0,1-procentowego roztworu oleju stosuje się go w leczeniu chorób skóry i chorób przyzębia. Działa jako środek przeciwbakteryjny, przeciwzapalny i gojący rany.
Aby przygotować liście, które w przyszłości przyniosą wielkie korzyści, należy odrywać segmenty z pędu centralnego. Suszy się je na powietrzu, chroniąc przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Liście, które ściemniały, należy wyrzucić. Najlepszy surowiec pochodzi z młodych liści.
